Alamin kung ano ang alamat at ilang mga halimbawa nito.
ANO ANG ALAMAT? Ito ang uri ng panitikan na tanyag sa bansa na nagsasalaysay kung paano nagsimula ang isang bagay o lugar.
Ang mga alamat ay isang mahalagang aspeto sa pag-aaral ng mga katutubong kwento at literatura para maunawaan ang kultura at kasaysayan ng isang bansa. Ang alamat ay isang uri ng panitikan na nagsasalaysay o nagku-kwento ng mga pinagmulan ng bagay-bagay. Kadalasan, ang mga kwentong ito na nagpasalin-salin sa bibig ng mga tao ay tumatalakay ng mga katutubong kultura at mga kaugalian.

Mga Elemento | Mga Bahagi |
Tauhan Tagpuan Saglit na kasiglahan Tunggalian Kasukdulan Kakalasan Katapusan | Simula kung saan inilalarawan ang mga tauhan ng kwento at ang tagpuan. Gitna kung saan matatagpuan ang saglit na kasiglahan, tunggalian, at kasukdulan ng kwento. Wakas kung saan matatagpuan ang kakalasan at katapusan ng kwento. |
Basahin ang Alamat Ng Bulaklak
Noong araw, may isang hari raw at ang kanyang anak ay si Prinsesa Buna. Lingid sa kaalaman ng hari, umibig ang kanyang anak sa kanilang hardinero sa Lakal.
Palaging pumupunta sa hardin ang prinsesa upang makasama si Lakal. Siya ay naibigan rin ng binata at palagi silang namamasyal ng magkahawak ang kamay.
Isang araw, nalaman ng hari ang mga nangyayari at siya mismo ang nakakita kina Prinsesa Buna at Lakal. Palihim niyang inutusan ang isang kawal niya na ipatapon ang hardinero.
Sinunod ng kawal ang utos ng hari. Ilang araw ring malungkot at pabalik-balik sa hardin si Prinsesa Buna kakahintay kay Lakal. Walang hardinero na dumating sapagkat wala na ito.
Isang araw, hindi na muling nasilayan sa palasyo si Prinsesa Buna. Pumunta ang hari upang hanapin ang nag-iisa niyang anak sa hardin. Nakita na lamang niya ang isang halaman na may magandang bunga na kasing-kulay ng buhok ng prinsesa.
Tinawag na Bunalak ang halaman na iyon at kalaunan ay naging bulaklak.
Basahin ang Alamat ng Rosas
Noon, may isang magandang dalaga na nag-ngangalang Rosa. Siya ay mula sa malayong bayan sa Tarlac. Kilala sa lugar ang kagandahan ng dalaga at ang nais nito na mapatunayan ang tunay na pag-ibig.
May nakilalang binata si Rosa. Siya ay si Mario. Nagkagusto sila sa isa’t isa at lumalim ang kanilang pagtitinginan. Mahal na mahal ng magkasintahan ang isa’t isa kaya’t nagpasya silang mag-isang dibdib.
Subalit, bago pa mangyari ang kasal nina Rosa at Mario, natuklasan na may malubhang sakit ang binata at mamamatay ito. Gayun pa man, handa pa rin si Rosang pakasalan si Mario at patunayan ang pag-ibig niya sa binata.
Hindi pumayag si Mario na ituloy ang kasal. Para sa kanya, sapat na ang pag-ibig ni Rosa sa kanya na baunin sa kabilang buhay.
Wala mang kasalang naganap, patuloy na ipinatunayan nina Rosa at Mario ang pagmamahal nila sa isa’t isa. Inalagaan ng dalaga ang binata at ang mga ngiti nito ang bumubuo sa bawat natitira niyang araw.
Dumating ang araw na pumanaw na si Mario. Sa kabila ng pagkawala ng kanyang minamahal, hindi nawawala ang ngiti sa labi ni Rosa hanggang sa tinanong siya tungkol rito.
Ayon sa dalaga, ang mga ngiti niya ay dulot ng mapayapang kaisipan na kahit nasaan man si Mario ay siya lang ang mamahalin nito. Alam rin niyang hinihintay siya ng binata sa kabilang buhay.
Araw-araw ay dumadalaw si Rosa sa puntod ni Mario baun-baon ang mga ngiti sa labi niya. Bago dumating ang araw na siya ay pumanaw rin, hiniling niya na sa tabi ng puntod ng binata siya ililibing.
Nasunod ang kahilingan ni Rosa. Isang halaman ang tumubo sa lupa kung saan inilibing ang dalaga. Nagbunga ito ng magagandang bulaklak na tinawag na Rosas.